دکتر سیدمحسن میرباقری، مفسر قرآن کریم در قسمت هفتم از مجموعه درسگفتار «نمی از باران» درباره خیر و عبادت کثیر میگوید: در قرآن کریم لفظ کثیر بسیار به کار رفته است. گاهی در مورد مسائل منفی است مثل اضلال شیطان «وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا» آیه 62 سوره یس و گاهی خیر کثیر و عبادت کثیر در قرآن کریم به کار رفته است. طی چند قسمت، موارد خیر کثیر را معرفی میکنیم.
مورد اول عبادت کثیر است. در بین عبادات، عبادتی است که قرآن کریم با لفظ کثیر از آن یاد میکند و دستور انجام کثیر از این عبادت را به ما میدهد و آن «ذکر الله» است. سه بار در قرآن کریم این عبارت آمده است، یکبار در آیه 41 سوره احزاب «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اذْكُرُوا اللَّهَ ذِكْرًا كَثِيرًا» اى كسانى كه ايمان آوردهايد خدا را ياد كنيد، یادی بسیار. یکبار در آیه 45 سوره انفال «وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» و خدا را بسيار ياد كنيد، باشد كه رستگار شويد و همین عبارت در آیه 10 سوره جمعه نیز تکرار شده است؛ گویا فلاح، سعادت و رستگاری انسان در کثرت یاد خداوند است.
روایات ما به دوام ذکر تاکید کردند یا گاهی به «ذکرالله علی کل حال» تعبیر کردند، در هر حال شما به یاد خدا باشید و این عبادتی است که قرآن با لفظ کثیر از ما خواسته است؛ در بقیه موارد حد و حدودی تعیین میشود.
انتهای پیام